Yine bir kapı aralayacağız…Aralanan kaçıncı kapı olursa olsun her seferinde elimizde kalanların gittikçe eksildiğini, tutunduğumuz ulu ağaçların yerinde olmadığını bilsek de bize tutunanların varlığı ile aralanan kapıdan sızan ışığa yöneliriz…
Kapı açıldığında …Her biri birer bebek olan onlar,ellerimizde doğmaya hazırdırlar… Ömürleri, dünyamızın çevresinde bir dönüşü kadar.…. Kiminde gökyüzünde görkemli yüzü güneşe tam dönük.. kiminde de bize bakan yüzü güneşi sırtına almış dolanırken çevremizde. her bir turunu tamamladığında birer birer ellerimizden kayar gider….
Bazen…..
Notlar düşer, altını çizeriz. kimi hüzün kimi sevinç barındırırken,dinmez sandığımız acılar sığar bazı tarihlere
……/……/………. Boşluklara dolan sayıların kimi için bir anlamı yokken kimi için belki bir dönüm noktasıdır yaşamların….. Ya bir başlangıç yada bir son dur.... Ortadaki boşluğa yerleşecek 12 bebek rüzgarlar taşır, güneşi bulutlarla perdeler ya da perdeleri sonuna kadar açarlar. Oyuncaklarını ellerine verdiğimiz ve habire ellerinden düşürenler … sonunda devredeler bir başka doğana…. Hep birlikte gelirler, birer birer terk ederler..
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Mutlu yıllar dost...herşey gönlünce olsun...sağlık ve mutluluk diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta