Mutlu Orman Şiiri - Ceyhun Atuf Kansu

Mutluluğunuz geçici, süreksiz
Gümüş çatallarla, gümüş kaşıklarla
Sofranız dağılmış, sofranız sessiz

Uzakta bir deniz, gözlerinizden
Lacivert gözleri gelip geçer bir kadının
Gelip geçer kadın ile deniz

Beyaz eller alnınıza değip geçer
Uyuşur sinirleriniz, aşıksınız
Mutluluk mu? Aldanıyorsunuz

Sımsıkı tutuyor mu bu eller ellerinizi
Bırakıyor mu elleri ellerinizde kendini
Derinliğini bilmediğiniz denize

Devrilirken gıcılayarak bir ulu ağaç
Tutuyor bütün ağaçlar dallarıyla
Dayanıyorlar, bırakmıyorlar devrilmeye

Düşünün ormandaki mutluluğu
Gıcılayan ağacın sevincini düşünün
Onu tutan kolların gücünü düşünün

Bir de o küçük mutluluğu düşünün
Fincana işlenmiş çocuk oyunudur
Kahve içiyorsunuz akşamüstü
Sulanmış akşamsafalarına bakarak
Bir gök geçiyor gözlerinizin önünden
Tutsanız kırılıverir, yitiverir
Süreksiz, geçici
Bir de ormandaki göğü düşünün
Ağaçların dallarına çakılı