Giderken ben senden, başım dik yüzüm gülüyordu.
Islak kilit taşlar arasına sıkışmış bir mutluluğu arıyordum.
Sen ise sivri parlak pabuçlarınla, darbe üstüne darbe indiriyordun.
Bir ağıt sesi yükselirken karşıki dağı sis bürümüş yamacından,
Bulutlar bütün iştahıyla indirir ne var ne yoksa üzerime.
Islanır baştan aşağı yorgun bedenim, üşür kendi haline,
Sende kalan bir kaç şiir ve adına yazılmış bir akrostiş den başka nem kaldı ki?
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta