Giderken ben senden, başım dik yüzüm gülüyordu.
Islak kilit taşlar arasına sıkışmış bir mutluluğu arıyordum.
Sen ise sivri parlak pabuçlarınla, darbe üstüne darbe indiriyordun.
Bir ağıt sesi yükselirken karşıki dağı sis bürümüş yamacından,
Bulutlar bütün iştahıyla indirir ne var ne yoksa üzerime.
Islanır baştan aşağı yorgun bedenim, üşür kendi haline,
Sende kalan bir kaç şiir ve adına yazılmış bir akrostiş den başka nem kaldı ki?
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta