Mutlu Çelik Şiirleri - Şair Mutlu Çelik

Bahar günüyse
Akşam üstüyse,
İğde dallarına
Rüzgar estiyse.
Yar çekip gittiyse,
Bir de küstüyse...

Yine koydum ehli keyfe rakımı
Neşet baba döktürüyor inceden,
Ben benden de gizliyorum kahrımı
Gündüzlere sabrım,yalnız geceden....

Gözyaşım hep içime,hasret düştü içime

Sevgili gençler
Sıkı basın yere,
Belli değil yönü
Cahil rüzgarın.
Kanatlarınız birbirine
Sıkı tutunsun.

Bir bayram ezanında açmışım gözlerimi
Öyle karaymışım ki
Bu ne böyle demişler.
Günlerden bayram diye
Bu hep gülsün,demişler.
Adı Mutlu diyenler

Sanmaki senden vazgeçmem
Vazgeçerim....
senden,
Beni sevmediğin için değil
Sensiz de seni sevebileceğim için
Geçerim....

İçimi görmeye göz gerekmiyor
Aldığım verdiğim her nefesimsin,
Aşkımı demeye söz gerekmiyor
Çok şükür dediğim tek sebebimsin.

Gözümde göz görmek mümkün mü benim

Mevkiyi makamı yağcı kazanır
Aldığı zam ile ancak don alır,
Torpilli tavuğa “kışt” dese memur
Aynı gün soluğu Fizan’ da alır

Zalimler zulmüne şapka çıkartır
Duysaydı istifa ederdi şeytan,
Nemrut’un utançtan yüzü kızarır
Bu senin yaptığın iş değil Handan.

Sılaya demir mi attın vefasız

Aynalarda gördük yalnız yüzümüz
Benziyor mu acep yüze özümüz
Bakmakla görseydi eğer gözümüz
Riyakar bu kadar caka satmazdı.

Dilimiz söz eder yürek habersiz

Hiç kimse bilmedi ne çektiğimi
Nelere üzülüp kahrettiğimi,
İçiyor demesi kolay geldi de
Ne diye bu kadar çok içtiğimi.

Sonuçta haklısın diyorken herkes