Mutlu bayramlar
Ben şimdi bir mevsimim, ve adım sonbahar; sonbaharda bir parkta yalnız bir kanepeyim.
Ağaçken ne güzeldim kuşlarım vardı ve yuva yaparlardı dallarıma.
Çocuklar gençler çevremde koşuşur, köşe kapmaca oynarlardı
Yağmur yağınca insanlar çevreme sığınırlardı.Şimdi parka gelenler dolaşıp en yeni en parlak yıpranmamış kanepeleri seçiyorlar ve ilişmiyorlar hiç yanıma.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
