Mutlak Son Şiiri - Hasan Özünal

Bir elma çiçeği kadar
Ömrü olmadı gönlümün..
Yarım asırdan sonra,
Nefesi ensemde artık
Mutlak ölümün.

Gençlikten önce mi yaşadım
Bilmem baharı.
Olgun yaşta doldu
Dünyanın hüznü içime.

Eğdim,
Büktüm,
Yonttum,
Törpüledim,
Girmedi bu yaşam
Bir biçime.

Hazırlıksız karşıladım
Ben bu sonbaharı.
Artık faydasız tüm çabalar.

Mutlak son;
Bakalım nerede
Ne zaman
Ve nasıl yakalar...