Mutfak İşleri Şiiri - Adem Çevik

MUTFAK İŞLERİ

Hayatımmmm

Hah yine mutfaktan geliyor sesi
Buyur hayata hayat verenim
Kesin sarımsak yok yok
Patates soyulacak
Askerliği bitireli çok oldu ama
Ebedi komutanım talime devam diyor
Geldim canıııım

Sen ki bedeni incitmeden
Ruhu alacak kadar incesin
Şu patateslerin ruhunu
Bir alıversen de
Huzur içinde tavaya defnetsem onları

Yahu ben mi şairim
Bu kadın mı anlamadım
E be güzelim
Her şeyin en iyisini
Yapmak zorunda mısın
Ondan sonra da
Diyor ki
Beni neden bu kadar
Seviyorsun
Deli işte
Oltayı atıyor denize
Ucunda nefis bir yemle
Sonra da
E be balık niye atladın
Hemen oltaya diyor
Neyse defin işlemleri başlasın

Ver canım neşteri
Ne neşteri yavrum benim
Haaa neşter mi dedim
Doğru neşter ya
Kalbim var ya kalbim
Seni duyunca seni görünce
Göğüs kafesimi
Zorluyor kerata
Kesip atacağım onu ordan
Yerine de seni koyacağım
Zaten evlendik evleneli
Ezo Ezo diye atıp duruyor
Yadırgamazsın yerini yani

Canım beyim iyi misin
Ateşin mi çıktı

Yok yavrum yok
Ben seni gördükten sonra
Girdim o aşk ateşinin içine
Yanmak mutadım oldu
Ver bıçağı gülüm benim
Ama sapı senden
Tarafta olsun
Kazayla bile bir can
Yanacaksa
O benimki olsun

Delisin sen ya
Kaç defa demedim mi sana
Eve iş getirme diye
Git şiirini ofisinde yaz

Olur mu yavrum benim
Resim tuvalinde çizilir
Ve yazılır şiir kâğıdında
Hatta huzurludur
Mermi yatağında
Eee hayat da bir erkeğin
Kadınında yaşadığıdır
Hem ben seninle
Evlendikten sonra
Malulen emekli oldum gülüm
Kalbim ıskartaya çıktı
Önüne attım ben de senin

Yahu adam
Lafla peynir gemisi
Ne olmazdı sahi
Yüzmez mi

O da olur canımın içi
Ama yürümez diyelim
Lafla hiçbir şey
Olmaz zaten
Bak ispatı
Patatesler giyotine
Gidecek mahkûm gibi
Bakıyorlar bana
Tamam tamam
Kaldırma güzel kaşını
Güzel alnına doğru
Yoksa orda oluşan kırışığa
Düşüp kalırım maazallah

Soydum bak birini
Hadi kefenle de defnet
Toplu mezar alanına
Diğerleri de geliyor
Kardeşinin yanına
Ne de olsa ölüm
Tek yaşanmaz dünyada
Gidenle kalan beraber ölür
Hatta giden yaşar da hatırada
Kalan ölür canım benim
Sevdiğini her hatırlayışında

Ne mi diyorum
Boş ver aldırma sen bana
Patates soyup
Kabuklarından
Felsefe üretiyorum
Tüketim toplumu olmuştuk ya
Aaa yeter ama
Nereye kadar
Bir katkımız olsun
İstihdama

Beyim ama yaaa
Nereye kadar
Felsefe katacaksın
Pişmemiş aşa

Tamam tamam
Bak sonuncuyu da soydum
Kızma
Var mı başka bir görev
Bana
Biber bıçaklanacaktır
Domates bir güzel
Benzetilecektir mesela
Ha öyle mi
Sen beni benzetmeden
Kaçayım ben odama
Ama yemeğe çağır nolur
Çünkü katil olay yerine
Gelmek istermiş
Dermiş ki nasıl yaptım
Bunu amaa

----------

Tamam tamam gittim
Kıyma soğanlara
Kafama atıp
Ne olur ne olmaz
Ağlarlar sonra...