Harama götüren her şey haramdır,
Muhakkak sonunda çıkar acısı.
Her kimin meyil’i kem işe ramdır,
Gün gelir göğsünü sıkar acısı.
Haksız kazançlarla temel atılsa,
Bitmeyen kavgası,öfkesi,kini,
Sitemkâr dilini taşa çevirdi.
Melâmet pir’inden öğrendi dini,
Evvel bildiğini başa çevirdi.
Bahtına kahırla isyan ederdi,
Genetik dokularla, anatomik yapımız,
Âdem, Havva, şeytandan, bizlere miras kalan,
O günden bu güne dek, nefisle ruh çatımız,
Güzel ahlak, kötü huy, helal haram ve yalan.
Üst üste bina gibi, iyi kötü katımız.
Seninle yürüyorum, yalnızlık yollarında,
Yüreğimde sevdan var, Erciyes’ten kocaman.
Kelepçelenmiş gibi, kolların kollarımda,
Durmak bilmiyor dünya, hızla geçiyor zaman,
Sadakatin bağlıyor, zamanı sollarım da.
Şu Har-ı gül şende, asıl rengini,
Öylesine arar, arar bu gönül.
Kimsesiz, kimsesiz kendi kendini,
Öylesine anar, anar bu gönül.
Benim benliğimle açtı aramı,
Gönül ufkumuzu, seher eyleyen,
Tanların tan'ısın, şükür ki varsın.
Tevhit güneşiyle bizi eğleyen,
Anların anı'sın, şükür ki varsın.
Hak olup Hak ile Hak'ka ulaşan,
En çabuk yapılan, en büyük yardım,
Şayet geç kalırsa, iş işten geçer.
Yaşayarak gördüm, farkına vardım,
Umutla bekleyiş, didişken geçer.
Borçlu olanların, boynu sıkılır,
O yüce yaratan diyor ki bize,
Kalbini Allah’a kurda öyle gel.
Cemali pak’ıma istersen vize,
Gönlünde parlasın nur da öyle gel.
Han ki yokluktasın, han ki vardasın?
Bulutlu başımda her an bir şimşek,
Çakarken nerdeydin, nerdeydin usta?
Çile çengelini kalbime felek,
Takarken nerdeydin, nerdeydin usta?
Şu koskoca dünya, bütün kâinat,
İHANET ETME
Ey insan; dost sözü ararsan eğer,
Kendine yardım et, ihanet etme.
Senin seni bilmen bir ömre değer,
Kendine yardım et, ihanet etme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!