Sen,
onca cana son veren harplerin
zaferini yüzünde taşırsın.
Gözlerinde ganimeti var uzun uzun öykülerin.
Yüzyıllık bir gelenek gibi,
oturup dizlerinin dibine seni seyretmek.
Gel beraber yalnız kalalım,
biriyle yalnız kalabilmek,
yalnızlığın en asil tonudur.
Birbirimize böyle uzak yalnızken,
o ton için oldukça koyuyuz.
Hafızamın ücra köşelerinde bir gülüş saklı.
Öyle az değil, sana birkaç ömürlük özlemim var. Belki şimdi gelsen hiç koparamayacağım takvim yapraklarında dinecek.
Bu yük beni aşıyor.
Hazır ölümün odama kıyısı varken, yüzmeyi öğrenmek istiyorum.
Ya da şimdi olduğumdan başka bir şey olmayı. Pamuk şekercinin
etrafında toplanmış çocukların yüzündeki tebessüm olmak isterdim mesela.
Keşke rüzgâr kokunu bana getirebilecek kadar güçlü olsa.
Sana aşık olduğum mevsimden kardelenler koparıp, yokluğuna
taç yaptım.
Gözüm aydın! Yokluğunu taçlandırdım.
Zaten ne denli çok hak etmişti
huysuz ve sürekli tütün kokan bir adama bu kadar katlanarak.
Yokluğun kadar olamadın...
Öyle sürükledin ki mevsimi ardından,
göçebe kuşların vicdanı titredi.
Fakat Dildar,
çivi yarası olmayan duvarımın en güzel yanına astım resmini.
Hatırla sevgilim
uçurtmasına uzanan bir çocuk kadar telaşlıydım
Valizlerini topluyor duvardaki tablolar.
Kapılar artık anlam yüklemiyor tokmaklarına.
Uyuyakalıyor tüm pencereler,
gecenin en can alıcı yerinde.
Biliyorum bahar gelecek
ama artık soykırım yapmayacağım,
Gel, kır ruhumun zincirlerini
atla oradan içimin arka bahçelerine
ve besle
yüreğimde öylece aç bırakılan kediyi.
Bir alfabe bul kendine
daha önce söylemediğin kelimelerinle
Tanrı,
usulca rafa kaldırıyor kırkikindi yağmurlarını.
Yüreğim öyle uzak,
birkaç bavula bir yığın akşam sığdırıp
üstesinden geliyorum
cam kenarı vedalarının.
Bir dava var ağaçların hışırtısında
mücadelesi derin
köklerinden kuvvet alıp
bir şeyler haykırıyorlar
kulaklarını tıkamış insanlara.
Koca bir ömrün cazibesi
Kaç kere kaybedebilir bir insan, bir insanı?
Ben seni defalarca kaybettim
kahkahalarımızdan sağır olan o caddenin,
sessizliğimden kalp atışımı duyduğunda kaybettim.
Seni senden sonra,
annem neyin var diye sorduğunda kaybettim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!