06.04.1981 yılında Manisa Sarıgöl'de doğdu. Seramik Yüksek Mühendisi olarak özel bir şirkette iş hayatına devam etmektedir. Isparta'da yaşamaktadır. Lise yıllarından beri Edebiyata olan düşkünlüğü, onu şiir yazma konusunda yönlendirmiştir. Şiirlerinde ayrılık, aşk, ölüm konularını işlemekte olup hece veznini kullanmaktadır. Şair, evli olup, Ecem ve Erdem'in babasıdır.
Dünyada kurulmuş zindan,
Adına gurbet demişler.
Yok kelepçe, yok gardiyan,
Adına gurbet demişler.
Acısına kim dayanmış?
İster isen benden sevda merhemi,
Vereyim kalbimi çal ahu gözlüm.
Başına yastık et ister sinemi,
Uykudan uykuya dal ahu gözlüm.
Bakmasın kimseler, zülfün tarama,
Gönül meclisinde çalınca sazım,
İçimi sızlatan tele aldandım.
Elimden ne gelir, böyleymiş yazım,
Seviyorum diyen dile aldandım.
Her yüze güleni ben gibi sandım,
Artık içimde tutamam,
Ben unuttum sen de unut.
Eksik idim, oldum tamam,
Ben unuttum sen de unut.
Seni çok sevmiştim senden,
Yürek farklı, akıl farklı,
Düşünürmüş ben bilmezdim.
Ateşin tam ortasında,
Üşünürmüş ben bilmezdim.
Çekerken durmadan çile,
Bilirim dermanı yoktur,
Dermansız bir dert bendeki.
Ağız yemez karın toktur,
Dermansız bir dert bende ki.
Ateşim yükselir inmez,
Bize göre değil bu yalan dünya,
Gel göçelim dedim, sen olmaz dedin.
Yıllar damla damla ömür tasıma,
Ben doluyor dedim, sen dolmaz dedin.
Bana ne karanfil, ne de gül oldun,
Dolmuyor koyunca aza,
Dert eklendi yaza yaza,
Efkarla çalınan saza,
Telin sözü geçmez oldu.
Düşman bildi ben yar iken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!