Biliyorum ki dünya yine dönecek,
Denizler kabaracak, yağmur yağacak,
Her yer temiz sonra,
Her burunda toprak kokusu.
Fırtınalar da diner,
Güzel günler de,
Beklenmedik bir anda gelir,
Ve kapını çalar hayat.
Birgün o açtığın kapıyı,
Suratına çarpacağını bilsen de.
Bir çocuk misali dalarsın oyuna,
Bir bir düşerken takvim yaprakları,
Gökyüzü lacivert ama,
Üzgünüm, gönülyüzüm gri
Zul oluyor umut etmek artık,
En olmadık yerden çıkıp,
Laf ediyor, sataşıyor yalnızlık....
İyiden iyiye küçüldü şehrim,
İçimde bir umuttun
Ve öylece kalacaksın,
İçimde bir umut,
Geceyarısı çalan bir telefon,
Belki sokak lambasının altındaki gölge,
Kimbilir belki de ansızın tutan hıçkırık,
İçinde bul beni,
Söylediğin şarkıların,
Hani yerli yersiz,
Ahlar dökülürdü dilimden.
Hani Takvimler değişirdi,
Ben tesbihimi çekerken,
Sana Çekiyorum hayatı,
Sana yaşıyorum günleri,
Bu sabır zor iş,
Zor geceleri sabaha erdirmek,
Beynim oynaşıyor yüreğimle.
Bir uçurumdan diğerine,
Kapılar açılır ardına kadar,
Çözülen prangalar paslı ve korkak
Deli bir rüzgar koşar dünlerden
Sanki hayaller onunla uçacak
Serilen yollar çağırır seni
Bir çığ olmuş gözlerin,
Ömrüme yuvarlanan,
Değil sormak,
Düşünmeye korkuyor insan.
Ah be deli,
Umarsız bakışların altında
İlk Bahar heyecanını
Daha dün yaşamıştım oysa
Çok uzağa gitmiş olamaz
Burnumda kokusu hala
İlk yağmurları Düştü Güzün,
Günün ömrü dünden kısa
Gözümü kapatıyorum bir sen varsın,
Düşünsene,
Çalan telefonlar,
Koşturan insanlar,
Siren sesleri, kornalar yok.
Dostlar, arkadaşlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!