Aşk denen kavgada bir başımayım
Dün gece yine seni andım ey yâr
Hayalinle süslendi dört bir yanım
Sanki hep yanımdasın sandım ey yâr
Virane olmuşum kızgın çöllerde
Her günün sabahı geceden belli
Aşkın her türlü yükü var üstümde
Çile değil sözlerin yıkar beni
Tek çarem sen dedim yanıldım yine
Günler geceleri,yıldızlar ayı
Bir gün gelir de yanarsan derinden
Sanma ki duyulur o mahzun sesin
Kurtuluş yoktur bu aşk çemberinden
Artık hep fırtınanın kalbindesin
Dostmu ararsın yalnızlıktan başka
C anımdan can aldı bu sevdanın ateşi
E ridim tükendim lakin yılmadım aşktan
N asıl bir sevda ki cihanda yoktur eşi
N eyleyim olduysa hayat sil baştan
E serdim fırtınalar deli rüzgarlar gibi
Meçhul bir yolda yürürüm durmadan
Ta ki aşkı kalpten silene kadar
Bir hayal sevgili çıkıp rüyadan
Benim şu halimi görene kadar
Bakıp gözlerime tutup elimden
Ben bende değilim sanki bu gece
Biraz huzursuzum biraz hüzünlü
Dilime dolanmış tatsız bir hece
Kalemim titriyor duygular ölü
Ben bende değilim başka yerdeyim
Nedir bu benliğimi kuşatan bilmece
Nedir beni ta derinden yaralayan
Dudaklarımdan dökülürken her hece
Yaşatır bir anıyı geride kalan
Duyulurmu ki haykırsam dört bir yana
Ne zaman söylemek istesem seni sevdiğimi
Haykırırım dağlara kimse duymaz sesimi
Ne zaman ki kalkar gönlümden limansız bir gemi
Beni sana götürür sende bulurum kendimi
Yarınımla dünüm karıştı birbirine
Yürürüm meçhule bir sevda yolunda
Takatim kalmadı bezdim de yoruldum
Bir gönül aradım girip de konmaya
Dolandım dört yanı gezdim de yoruldum
Yangınlar kül oldu duruldu fırtına
Eski bir hikayeden geri kalanlar
Birer birer canlandı birden gözümde
Sardı yine yeniden beni acılar
O alevi hissettim sanki özümde
Gözyaşı ve pişmanlık neye yarar ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!