Mustafa Erol Şiirleri - Şair Mustafa Erol

İNSE ŞİİR (İNSANA ŞİİR)

Nehiri varsa şehirdir, şehir.
Yazılırsa, bir de şehre şiir..
Ruhlar için bal, olur zehir.
İmana zira, ameldir ömür.

IŞİD GERÇEĞİ

Derseniz eğer, Işid baş belasıdır.
Derim ki Işid, Batının helâsıdır.

Maceraperest halkı, Batıyı yordu.

İŞTE AŞK

Kalp dolunca yârla, kapar kapıyı.
Başka bir sevdayı, dilemez âşık.
Her yanını yârdan, yapar yapıyı.
Yârdan başka bir şey, dilemez âşık.

İŞTE GİDİYORUM


Nasıl bir ömürdür bu,
Her günü ıstırap her günü zulüm.
Elemlere sebeptir nice tabu.

İSTERDİM SANA



Anlamanı isterim halimi benim.
Yüreğimi açarak gösterdim sana.

GELİRİM SANA

Nerede olursan gelirim sana.
El etsen sana ben, gelmez mi sandın?
Ruhum ile sevdim, ölürüm sana.
Aşk yoluna beni, ölmez mi sandın?

Gelen Bayram Ama Ben Gülmem, Gülemem..

Ne kadar güzel.
“İşte bir bayram daha geliyor.” der bazısı.
Bazısı da;
“İçimi yakan zamandır bu bayram zamanı.” Der.

GEÇMEM

“ Hep sana sevda getirmiştim, ben dünden.
Sen benden geçtin diye geçtim, ben benden.
Senden geçecek sanma, bu garip gönlü.
Kendimden geçsem bile geçmem, ben senden. “

GAYRI

Sevda deryasına, girdim çok şükür.
Âşıkları burada, gördüm çok şükür.
Yunus gibi aşka, erdim çok şükür.
Benim bu deryanın, Yunus’u gayrı.

Filistin kan ağlıyor kaynar içim.
Ya Rab,bu mel’un kavme kahrın gerek.
Bana dert değil,ne geçim,ne seçim,
Ya Rab,bu mel’un kavme kahrın gerek.

Tek cephe değildi Uhud’la Bedir,