GÖNLÜNE DOĞRU
Sevme sakın beni, alma dünyana
Değer verme sakın, değmem sevdana
Ne şekil bir büyü yaptınsa bana
Ser alır giderim, gönlüne doğru.
GÖNLÜN GÖNLE SESİ
Gönül gözünle hiç, baktın mı bana?
Gönlünle cevap ver, soruma benim.
Gönlünde yâr ismi, taktın mı bana?
Takmadıysan gider, zoruma benim.
GÖNLE AŞK DÜŞÜNCE
Nakış nakış işler, gönül sevdayı.
Çünkü göz görünce, vurulur gönül.
Aşk gücü temizler, her tür havayı.
Aşkla temizlenir, durulur gönül.
HAYATIN ÇARKI
Ben hep seni sevdim, sen ise eli.
Sen eli severken, el de elleri.
Sevdayla aşarlar, âşıklar çölü.
Yeter ki sen de sev, anla çölleri.
HAYVAN SEVGİSİ
Yalnız insan değil, hayvanlar da var.
Her yüreğe gerek, hayvan sevgisi.
Bazı gönüller var, çekerler duvar.
Her yüreğe gerek, hayvan sevgisi.
HER GÜN KANDİL HER GÜN MÜBAREK
Her günüm kandildir, her gün mübarek.
Yüce yaratanı, hep anmak gerek.
Yalnız kandillere, bağlama yürek.
Uzak etme Hakkın, nurunu derim.
HEP
Akıl çıkar bazen, kendi aklından.
Kalbin atışının, akla naklinden.
Akıl bile korkar, işbu şeklinden.
Girer âşık gönül, halden hale hep.
İLM-İ SİYASET
İlm-i siyaseti, siyasete giren çoğu insan bildiğini zannediyor. Siyasi bir partiden başkan ya da milletvekili aday adayı veya adayı olduğu zaman sanki ilm-i siyaseti yutmuş gibi görüyor kendisini. Ben de ne diyeyim helal olsun diyorum.
Dokuz yaşımda siyasetle tanıştım. On bir on iki yaşlarımda bu ülkede başbakanlık yapmış insanlarla aynı sofrada yemek yedim. On dört on beş yaşlarına gelince siyasetin talebe teşkilatlarının yönetimde görev aldım. Aynı yaşlarda bölgesel gazetelerde siyasi içerikli yazılar yazdım. Belediye Başkan aday adayı olduğumu falan da söylemiyorum. Yani kısacası siyaset hep ilgi alanım oldu ama ben halen siyaseti öğrenemedim. Gerçi siyaset insan ve para yönetme sanatı ise öğrendim ama öğrenemediğim alan işin kibir boyutu oldu hep. Siyasetçi kibirli olmaz diyeceksiniz ve doğrudur. Siyasetçiler kibirli olmaz ama kibirli insanlar maalesef siyasete giriyor ve hem kendileri kaybediyor, hem de seçime girdikleri siyasi partiye kaybettiriyorlar.
İktidardan Can Düştü
Gönlümün efkârı, şimdi başka biçimde.
Nevrim döndü, içime bir heyecan düştü.
İhtilâl oldu, gönlümün içinde şimdi.
Canan hakim artık, iktidardan can düştü.
İĞNELEME
Atalarımız ne güzel söylemişler “ İğneyi kendine, çuvaldızı ele batır.” Diye. Günümüzde bu güzel atasözümüz empati (duygudaşlık) ismi ile karşımıza çıkmış ve erdemli bir insanda olmazsa olmaz bir özellik olarak literatürdeki haklı yerini almıştır.
Bir insanın; işi, aşı, başı, yaşı ne olursa olsun her hangi bir insanla olan diyaloğunda bu altın kurala dikkat etmesi o insanı karşısındaki insanın nezdinde yücelttiği gibi, doğru karar almasını da sağlar. Bana bir insan şu sözü söylese kırılır mıyım diye düşünen insan başka bir insanı kıracak bir sözü asla söylemez.Davranışlarda da durum aynıdır. Kendisini üzecek bir davranışı karşısındaki insana uygulamayan insan karşsındaki insanı üzmez. Böyle bir insan da muhataplarının kalplerinde taht kurar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!