Ab-ı hayatsın bana
İhtiyacım var sana
Sen olmazsan yaşayamam
Her zerrem muhtaç sana
Bülbül nasıl güle aşıksa
Doğdum, bebek oldum
Zaman sonra çocuktum
Üstümdeki gömlek çok boldu
Koca bir adam oldum
Beceremedim çocuk kalmayı.
Her gün yıldızlara baktığımda,
Bir yıldız kaydığını görürdüm.
Biri öldümü diye,
Telaşlanıp çok üzülürdüm.
Bir bilinmezlik kafamda,
Tüm sözler söylenmiş.
Bütün aşklar yaşanmış gibi,
Sessiz,suskun,çaresiz.
Bir bilinmezlik kafamda,
Sessiz sedasız bir köşede
Uzanıp uyusam
Kapansa gözlerim açılmamak üzre
O engin yolculuğa çıksam
Kanat çırpsam kanat çırpsam
Benim günahım senden sorulsun
Çünki ben ilk sana aşıktım
Dipsiz karanlığa elinle attın
Hem dünyamı hem ahirimi yaktın
Benim günahım senden sorulsun
Benim için en çok sen ağlayacksın,
Önce iki damla yaş süzülecek yanaklarından.
Sonra hıçkırıklar düğümlenecek boğazına,
Nefes bile alamayacaksın.
Tâ derinlerden,en derinlerden
Canım yanıyor canım
Keşke beni doğurmasaydın anne
Bir sonbahar mevsiminde açılan perde
Böylesimi sancılı bir ömre gebe
Işık yok karanlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!