Sevdim delicesine,sevildiğimi sandım
Sevilmediğimi anladım
Aşık oldum aşkı yaşıyoruz sanırken
Aşkı yalnız yaşadığımı anladım
Gündüzü yaşadığımı sanırken
Gecenin karanlığını gördüm
İhanetleri gördüm sevgilinin
Dudaklarından dökülen aşk kokan
Kelimelerinin arkasına gizlenmiş
Bir hançerin açtığı yaradan daha
Büyük acılar veren…
Nasıl acı vermesin ki hançerin,
bir güzel yarattım hayallerimde
tıpkı ressamın beyaz tualinin üzerinde
her fırça darbesiyle hayat verdiği
halyalinde ki kadın gibi,can verdiğim
kan verdiğim sensin...
sevdiğine kilim dokuyan genç kızın
Sen özlemeyi bilirmisin
Karanlık geceler de
Resimlere bakıp ta hiç
Maziye daldınmı...
Dalıpta giden sevgili
Arkasından belki bir gün
Bu gece seni düşündükçe
Gönlümü efkar bastı yine
Bir başka doldu yüreğime özlemin
Bir daha hissettim yokluğunun acısını
Ciğerimi parçalarcasına çektiğim ahlar
Gecenin sessizliğinde kaybolup gitti
Rumuzlar arkasına saklanıp
şiirleri alıyorum kaleme
ayrılığı sevgiyi,Aşkı betimleyen.
Ey sen! Kutsal davamın
Bu kez kararım kesin
Her ne kadar asi yüreğim
Ferman dinlemese de
Hüküm vermiş yürekten
Çıkıp gideceğim bir daha
Dönmemek üzere
Bir bahar akşamıydı
Baharımı kışa döndürdüğün
Gönül bahçemde açan
Gonca güllerimi soldurduğun
Yüreğimdeki aşk yangının
Küllerini çöllere savurup da
Öyle bedbaht öyle mutsuzum ki şimdi
Sen yoksun,kokun yok artık odamda
Uyanıyorum sensiz geçen gecelerin
Bitiminde boynum bükük,yüreğimde
Hasretinin yangınıyla …
Beynim yüreğime hükmedemedi
dayanamadım feryatlarına
sonunda yüreğimin sesini dinledim
çocukca bir bahaneyle kapını çaldım
oysa ne büyük ümitlerle çalmıştım kapını
kalbim eşine kur yapan minik bir serçenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!