Köhne kayığım
Adam olmaz yarım
Yeni bir gece ve yanındayım
Ne diyeceğimi bilemeden
Oturuyorum köhne kayığımın köşesinde
Gereksiz hüzünlerle bezeliyim yine
Bildik bir şarkı bu
Dinmeyen melodisiyle
Hala kulaklarımda
Hiç anmak istemiyorum
O gizemli adını
Ne yapayım ki
Hiç ayırmazdım göğsüm üzerinden
Neler taşırdı benliğimden
Geç döndüm dün gece seyirden
Unutmuşum…
Anladım ki unutmuşum gece dürülürken,
Unutmuşum çantamı!
Sarılı geceler
Etrafım sarılı
Sardılardı ya her yanı
Gecelerde etrafım harbiden sarılı
Sardım öyle ki anlamadın
Elini çekme bırak bırak kalsın yüreğimde
Sadece seksen dakika
Sanki sadece sen ve ben dünya ardımızda
Sadece seksen dakika terlemiş avuçların
Korkma sadece bırak bırak kalsın elimde
Yıllar kadar sonra
Sesini duydum da
Çıkan canım, ben değildim
Olsun be seslenen sendin ya...
Birkaç saniyeydi
Yine akşam oldu
Dışarısı sen kokmaya başladı
Yine gece olacak biliyorum
Kokunu içim çekecek ve yine sabah olacak!
Ne kadar zormuş
Bu gaibin ardından
Sürüklenmek!
Bilip, bilmezlikten gelmek
Hayal etmek…
Bir gün benim de olacak diye!
Sen olmadan hiçbir yer almıyor beni
Sığdıramıyorum yükümü hiçbir boş katar almıyor
Sen olmadan canım çok yanıyor
Yanımdan geçen kim olsa fark etmiyor beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!