Seni özlemeye çalışıyorum
İlk gün çok ağladım
Sonraki gün anladım
Seni özlemeye çalışıyordum
Bir yılda en çok on gün
İlk defaydı
İlk elini tutuşum kadar
Korkutucu ve çarpıntılı
İlk kıpırtı kadar
Yerinden sökülecekmiş gibi
İlk defaydı
Biliyor musun?
Şimdi her yanım aynı
Artık aramıyorum
Yıllarca başımı yasladığım
Pembe kazağın kokusunu
Yıllar sürdü
Soğuk...
Vatanım ama yaban...
Yıl yine bitiyor yeni yaşım
Yeni yılım...
Geçen yıl da aynıydı...
Pes etti sandım
Meğerse kandırmış beni
Çok denemiştim uzak durmayı nefret etmeyi
Yanılmışım
Bak ben bilmez ya da vurdumduymaz değilim
Bunu nasıl yaparsın
Oldu mu simdi
Baska kimse mi yoktu
Şuydu buydu bir ton lakırdı
Yoktu kardeşim yoktu
Zorlama
Bırak yaran iyileşsin
Yazma artık
Deşme yaranı yarını
Biraz zaman ve derin bir iç çekiş...
Sana hiç akıl ermiyor
Kimi zaman pamuk gibi
Kimi zaman taş gibi
Değer güldürürsün
Ya da yıkıp götürürsün
Arada bir ne yaptığın belli olmaz
Sarılsam sana
Hiç bırakmamacasına
Dokunsam gözlerine
Hiç durmamacasına
Açamasan gözlerini
Anlamamacasına...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!