Şimdi tek bir satırlık hatırın var içimde.
Oysa içimden geçenlerin kalemiydin sen.
Hiç düşünmezdim, gözlerini kâğıda dökerken.
Şimdi gözyaşlarım dökülüyor boş sayfalara.
Hiç inanmazdım, sensiz kalbimin atacağına,
Sensiz nefes alamam derdim hep.
Hiçbir şeye benzemez yürek boşluğu,
Dolduramazsın o’nu, öyle boş işlerle.
Hayatını gözünden getirir adamın,
İçinde büyük bir sızıyla yaşarsın.
Kimseye diyemezsin sıkıntını,
Şükürlere bağlarsın hayatını.
Aslında karşılıklı seveceksin karşındakini,
Ne kadar severse, o kadar öleceksin.
Seni düşündüğü kadar üşüyecek,
Gözlerinin bakış sebebini bilip,
Sözleri kadar değer vereceksin.
Hiç düşünmemelisin ne kadar sevdiğini,
Birine bağlanırken;
Sevda halatını çok kalın tutmayacaksın,
“İnceldiği yerden kopacak” gibi seveceksin.
Hele birde aklında başka sevda varsa,
Aklını başına toplayıp, akılsızlık yapmayacaksın.
Kuru gürültüye sevmeyeceksin kimseyi,
Bir nefes çektim seni içime,
Aşkciğerime doldun birden.
Bir üflesem seni;
Sonsuz promil sevgi çıkar içimden…
Bir damla gözyaşı kadar
Yer kalmadı yüreğimde.
Sabır deposu doldu ömrümün,
İkinci bir sevdayı kaldıramam ben.
Dünya sallanıyor sanki
Ellerimin her titremesinde.
Şimdi yüreğimden gelen bir güçle attım oltayı, seninde bulunduğun ihtimal denizine… Ne çıkarsa bahtıma artık… Öyle kolay sevilmiyor sevdiğim, çok meşakkatli yollardan geçti bu yürek; Elediği kişi sayısı kadar erteledi sensiz geçen günleri hayatından. Üç günde bir yaşamayı da öğretti bana yüreğim, seni göremediğim günlerin hesabını benden sordu. Gözlerime nehir muamelesi yapıp, beynime zehir gibi sensizliği zerk etti. Yürekle beyin arasında sıkışmış bir beden; Hangisinin dili ile konuşuyorum bilemiyorum. Kısaca şöyle söyleyeyim; Bütün bir bedenle seni seviyorum.
Acaba hayaller denizinin dalga seslerimi bu duyduğum ses, umulmadık anlarda umulmadık insanları tercih etmek tercihlerin en kötüsü mü acaba kaderim için. Zaten kaderin tercih hakkı yok biliyorum da hani olur da kaderin kıyağı, kıyısından geçer mi ömrümün, bilemiyorum. Oluruna bırakmak istedikçe yürek olmadık şey istiyor insandan. Gidilmemesi gereken yerlere ayaklarını zorluyor, bakılmaması gereken gözlerin ta gözbebeklerine dalıyor, Hatta sevilmemesi gereken kişinin her zerresinde aşk arıyor. Bu yürek, bu gönül, bu beden bende olduğu sürece sevilmesi gerekenler uzak dursun benden. Ben ruhumun yalancısıyım artık…
Bu kentin üzerine çökmüş bir sis bulutu var gözlerinden oluşan.
Buharlı sözler söyleme yar;
Saçlarından ayaklarına kadar,
Gözyaşlarım gezinir vücudunda, kaldıramazsın.
Varan bir deyip de gözünden çıkardığın hançeri,
Göğsüme göğsüme saplama.
Birkaç satır yazıp ta rahatlamakmış seni sevmek
Kafiye, hece olmaksızın seni yazmak...
Mantığın almadığı kadar yazıp,
Gereksiz virgüllerini silmekmiş.
Çok gereksizmiş seni göreceli sevmek
Her satırda ellerini tutmak yetermiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!