Ey AŞK, seni insana duyduğum günden beri, her an başka bir parçam kopuverdi tenimden, ne bildiğim dillerden anladılar, ne akmayan gözyaşlarımdan manalar çıkardılar, AŞK tenime sarıldığı günden beri, bir ben bildim onun ateşini birde beni yaratıp cehennemini yüreğime koyan Tanrı bildi.
Desturunu yüreğindeki ateşten teslim alıp düştüğümden beri yola ben bile bilemedim bende olanı, kah bir dervişin hırkası oluverdim, kah yolda yürüdüğü çarığı, kah o çarığa toz oldum kah dervişin kendisi oldum.
AŞK dedim ten sandılar, ÖLMEK dedim mezar sandılar, CAN dedim sevgili sandılar, Sevgili dedim AŞK sandılar, İnsan dedim o ne oldular. Ben, BEN olduğumdan beri ateş olup yandım ne BENDE olan bildi, ne BENİMLE olan bildi.
AŞK Der ki
Sende var olanlar sana gelecektir
Verdiklerinin üstüne alacağın şeyleri ise hayat gösterecektir
ya gelirken ÖL'ürsem yollarda görmeden hüznün bahçesine salıverirsem ruhumu
hangi başlangıca gebe kalır sevmeleri dudaklarımın
parmak uçlarıyla dokunmayı öğretmişti su damlası
Düş görürüm gerçek olurum içinde,
gerçeği yaşarım kaybolurum düşlerin içinde,
bir varmış bir yokmuş zamanlar içindeyken evrenin çoğulluğu,
tekil varışlar yaşıyor evladı kamil,
sessizliğine bürünmüş bir derviş açar kapıyı,
hoş gelir misafirin en yücesi,
Sana sürgün düşüncelerim var.
Uzakların sesini duyuruyor kitapların sayfaları.
11. sayfa
narin bir sevdanın
kırılgan öyküsünün kahramanını yazıyor.
Bundan tam 20 sene önce babalar gününde kızım Cansu doğmuştu, bir baba için bundan daha iyi bir hediye olabilir mi? Bu sene yine bir babalar gününde binlerce, on binlerce, yüz binlerce çocuğum oldu, yürekleri ile bu ülkenin yarınlarını doğurdular. Ne şanslıyız ki, bu güzel yüreklere sahip çocukların babalarıyız.
Bütün bu güzelliklerin içinde içimize kör bir karanlık gibi sokulan gecenin bile baş edemediği bir güzelliği taşıyoruz babalar olarak; çocuklarımızı…
Evet, iki gün önce anneleri gidip, onların yüreklerine dokundular ve yerlerini gördüler. Yarın babalar gününde tüm babalar, çocukları için yollara düşmeliler. Bu ülke iki ayrı kutup değil, iki ayrı kıtada da olabilir, iki ayrı yakada da olabilir. Fakat iki ayrı yürek de değiliz, olmadık da hiçbir zaman. Bugün içimize düşen kurt, bizi ayrı gibi göstermeye çalışsa da, çocuklarımız aynı parkta oynuyor, aynı bakkala gidiyor, aynı sırada oturup, aynı suyu içiyor. Kimse bir başkasından daha öte olmadı, olamaz da. Birbirimize sevgi vermiş ve aşk almış insanlarız biz ve anneyiz, babayız, kardeşiz, eşiz, dostuz… Kimi zaman gelmiş aynı lokmayı bölüşmüşüz, cenaze namazlarında aynı safları tutmuşuz. Askerde omuz omuza nöbetler tutup birlikte bağırmışız, gülmüşüz, hasret çekip, ağlamışız…
Askerde hepimizin babası ve annesi aynı renk gözyaşı dökmüştür ve hepimizin yüreğinde aynı ateş vardır anne ve babalarımıza karşı. Hepimiz büyüdük ve baba olduk. Oğullarımız ve kızlarımız oldu. Bizim dostluklarımızın ve paylaştığımız güzelliklerin aynalıkları oldular hepsi birden. Ne zaman bir siyasetçi çıkıp, bizim ayrı olduğumuzu söylese ilk başta ona inansak da, günün sonunda yaşanan tüm darbelerden aynı yaralarla kurtulduk ve yolumuza devam ettik. Bizi birbirimizden ayıran tek bir şey varsa bizim adımıza konuştuğunu söyleyenlerden ötesi olamazdı.
Eyyy yola düşen. Yoldan bir beklentin varsa beklediğini alır kalıverirsin orada, alamazsan yola kızar çıkıverirsin o yoldan, Başka bir yola girersin beklentini karşılayabileceğin.
Oysa yol aşk işidir, tüm yola çıkanlarla BİR ol, BİR ol ki HAKİKATİ bulasın. Aradığın şey mevki makam değil SENsin, onu BUL. Kendini bul ki Mevlayı bulasın.
Her şey bir neden için var ise ve tüm nedenler sana çıkıyor ise ve sana varınca her şey bitiyor ise bu yola çıkmak dünyanın hem en zorlu hem de en güzel yolu olsa gerek.
hani son sevgilinin gözyaşıyla yıkanan yanaklarının üzerindeki iz
kim sildi mendiliyle gözyaşlarını yanaklarından
izleri kim gömdü kalbinin karanlığına saklanarak
Yitik Bir şarkı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!