Çiçeği dalda severim
Kuşları yemyeşil ağaçta
Yemişi tabakta severim
Rüzgârı alaca sabahta
Mehtabı suda severim
Can bedenden ayrılıp ahirete göçünce
Mevla’nın ihsanıyla cennetine varınca
Sual edilirse dünyadan nedir hatırladığım
Sevgidir diyeceğim hiç unutamadığım
Çıkarsız, menfaatsiz, yürekten sevmek
Her yıl Eylülde gelen öğrencilerim
Eylül geldi geçiyor, siz neredesiniz
En haylazınızı bile çok özledim
Bilin ki hepiniz kalbimdesiniz
Unuttum sanmayın sakın sizleri
Hava soğuk, insanlar soğuk, içimdeki ümitler soğuk
Neşeli gülüşler yok artık, sesler kısık ve boğuk
Etraf puslu, gün karanlık, her yerde yokluk ve hastalık
Çivisi çıkmış dünyanın, kalmamış sevgi ve insanlık…
20/01/2020, Kocaeli
Ey sonbahar, ne olur bu kadar acımasız olma
Koparma mutlu anlarımın şahidi şu yaprakları
Kuşları kaçırma, günleri kısaltma, güneşimi alma
Bir de sakın üşütüp hastalandırma çocukları
10 Eylül 2018, Kocaeli
Hazin bir sonbahardır artık hüküm süren her yerde
Neşesi kalmamış yaprakların, daldan düşmeseler de
Yuvası dağılan kuşların çığlıkları yankılanır göklerde
Can çekişirken doğa, bahardır gördüğümüz düşlerde
Yine gelecek o günler, yemyeşil olacak kırlar, tepeler
Yazın her anını yaşamış bu yapraklar
Kim bilir, anlatacakları ne kadar çok şey var
Şimdi sonbahar rüzgarlarıyla hepsi tarumar
Yaşlı insanlar gibi hayattan koptu kopacaklar...
31/10/2017, Kocaeli
Varsın sarı yapraklar düşsün ağaçlardan
Dallar kuruyup birer iskelete dönüşsün
Nar haber versin çetin geçecek kıştan
Kuzeyden esen rüzgârlar içimizi üşütsün
Günler giderek kısalsın, bir yudum kalsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!