Yanlızlığın tam zirvesindeyim
Ağlıyorum
Canım yanıyor aşkım
Yanındayken bile senden uzaklardayım
Bir parça mutluluğa susamışım
Bedenimin her hücresinden
Uzaklardan ederim bu feryadı sana,
Hasretin köz gibi düştü bu cana.
Kıble rüzgârınla kokunu gönder bana,
Hasret kaldım sana, canım Hınısım.
Gün ağarırken,efkarım başlar benim.
Hiç aklımdan çıkmaz,o gözler,kaşlar benim.
Daldıkça maziye,akar gözümden,yaşlar benim.
Ya sen vefasız,hangi bahçanın GÜLÜSÜN...
Buğulu cam kenarında,senli günlere dalarım.
Yazınla baharınla
Kışın ayazınla karınla
Palan döken dağınla
Canım ciğerimsen ERZURUM
Gündüzünemi gecenemi
Yine istanbulda sensiz bir gece
Ve ben yine seni düşünürüm
Adını yıldızlara söyledim hece hece
Sana değil isyanım yollara birtanem
Bir gün bitecek bu hasret gülüm
Rıhtımında bir gemi kalkar istanbulun
İskele kıyısı
İki iskemle, birinde sen birinde ben
Yosun rengi gözlerinde
Firar ediyordum o an sonsuzluğa
Serin bir esintiyle
Rüzgârın saçına değdiği bir anda,
Kaldırımda bir taş eksikse mesela,
Ya da elin cebinde bir şey ararken,
Birden… aklına geleyim olur mu?
Zamanın bile yüz çevirdiği bir sonsuzlukta bekler gibi seni…mı
Ne gecenin koynunda huzur var,
ne sabahın perdesinde umut…
Adını anmak,
Çavreşamın (Benim İçin Yıkımsın
Gecenin en sessiz vaktinde,
Adını fısıldar aminli dualar.
Bir rüzgar geçer Hınıs’tan usulca,
Benim yandığım yerden habersiz.
Erzurum muş arası
Kürdü Türkü Zazası
Durmaz kanar yarası
Hınıstır onun adı Hınıs.
Çetin geçer kara kışı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!