Müptelayım Sana Şiiri - Tanju Çubukçu

Müptelayım sana, elimde değil,
İçime çekiyorum zehrini bile bile.
Kalbinin içine her girdikçe,
Gözlerinin derinine indikçe
Zihnim bulanıyor, eriyorum.
Ben olamıyorum, kalmıyor
Ne zaman ne de mekan
Kendimi senden kurtaramıyorum
Zindanlarında bir ömür yatmak,
Tavrının büyüsünden kurduğum
Darağaçlarında ölmeyi diliyorum.
Gizeminin dehlizlerinde kaybolmak,
Zaaflarına siper edip ördüğün
Kale gibi duvarlarını aşk ile yıkıp
Enkazından her defasında
Seninle doğmak istiyorum
tanjuçubukçu/sözümşiir