M üp te la y ı m
Gözlerinde tükettim ben hayatı,
Gülünce karanlığıma ışıyan güneş olup doğdu
Ağlarken sarardım hazan yağmurlarıyla ıslanan çınar yapragı
Neden diye sordum giderken,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Gözlerinde tükettim ben hayatı,
Gülünce karanlığıma ışıyan güneş olup doğdu
Ağlarken sarardım hazan yağmurlarıyla ıslanan çınar yapragı
Neden diye sordum giderken,
Biri baş ucuma diğeri ayagımın dibine mezar taşı
Yinede alamadım o gözlerden kendimi müptelayım
Sevda zor iştir.
Sevgi ve Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta