/... Mum ve Hayat... /
Rüzgarda yanan mum misalidir hayat,
Her an sönmeye mahkum,
Ama bir kere yakıldı mı o yaşam ateşi...
Ne pahasına olursa olsun, sönmesin diye her an korur durur onu insan,
O yaşam ateşi canını yaksa da,
Yaşamaya aşıktır her can,
Büyük bir tutkuyla sarılır o şirin canına, ruhuna.
Bir gün o mumun biteceğini,
o ateşin sönecegini bile bile,
Kendini o atesle yakmaya devam eder insan,
Çünkü o yaşam ateşi olmazsa,
Varlik sahası karanlıktır, aynı yokluktur...
Var olmak, varlığı algilamak bedel ister,
Hayat denen ateşle o bedenin yanmasi gerek.
Ta ki varlık karanlıktan çıkıp aydınlığa kavuşsun görünsün diye,
Hayat mumunun her acıya, her tehdide rağmen yanması gerek... Ayhan Bilen... /Kayip Şehir...
Kayıt Tarihi : 2.1.2018 01:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!