Umutlarımı bir mum ışığına armağan ettim.
yavaşça erimesini seyrettim.
odam karanlıkta boğuldu.
Karanlıktan korkmama rağmen,
En sevdiğim renk siyahtı benim.
Elimde başka da mumum
kalmadı.
Bende karanlığa alıştım zaten.
Kayıt Tarihi : 3.9.2020 22:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!