Yalnız bir mum duruyor karanlık ortasında.
Nerede olduğunu anlamak için fitil, mumu tutuşturdu yakmaya.
Mum değil, ışığı aydınlanıyor etrafta.
Ömür erirken, mum kendini ilk defa görüyör gölgesi duvarda.
Etrafta üfleyecek nefes yok, durdurmak için zamanı.
Rüzgarlar görmezden geliyor aşağıya süzülüp terleyen damlaları.
Duman tütmez yardım için, sönmez yakıldı kıvılcımın ateşi.
Geçici bir bedeni var mumun suni, hakiki yanmakta olan ruhu ise alevi.
Kayıt Tarihi : 19.3.2025 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!