Yolunu kaybetmiş şaşkın bir mülteciyim, sokaklarına hayli yabancı. Göğsümde tanıdık, ince bir sancı.
Bir gölge düştü bir akşam üstü yollarımızı ayıran.
Ve zaman bir nehirdi hüznün yatağında,kıyısına tutunduğumuz özlemlerimizden bizi koparan..
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta