Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Tabii...
Mültecilik sadece "bedensel" değil!
İnsan bir vücudunu taşımıyor, başka alemlere...
Şehirlere
Ülkeler
Hatta UZAYA bile!
Bütünüyle gidiyor kişi....
Aklıyla
Dünüyle...Duygularıyla... "KÜLTÜRÜYLE!"
Bu yüzden "ikna" edebiliyor
Direnen yanını...
Bilinir ki en olumsuz şartlara bile ancak insan uyum sağlar!
Yoksa nasıl sağ çıkardı Auschwitz toplama kampından, insanlık!
Ne desem şimdi?
Şiir, bütün duyu organlarını harekete geçirince "şiir" oluyor desem mi?
Tebrikler Önder Kardeşim......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta