Mülteci Şiiri - Bekir Dalkıç

Yüzün bir şehir olsa, ben en çok gözlerinde kalmak isterdim.
Gözlerin arınmış, ferah, içten.
Gözlerin gurbette memleketini hatırlatıyor adama.
Hiç sıkılmazdım, günlerce gezmek isterdim yüzünde.
Yanakların iki kubbe, ortasında küçük bir minare burnun, hoş, ince, zarif.
Aklından geçenleri bilmek, tanımak,
Yedi kat yabancısı olsam bile o ümmetin,
Giripte iki rekat namaz kılmak isterim.
Öyle sevmişim o şehri işte.

Gülersen güneşinde yanayım
Ağlarsan yağmurunda ıslanayım
Düşersem kahkülüne tutunayım
Yorulursam yanağına yaslanayım.
Dudaklarında rastlaşalım, öp beni, öp.
Öpte aşkın lîsânını öğrensin bu mülteci.
Öpte aşkın lîsânını öğrensin.