. Bölüm: Eşeğin Kaybolduğu Gün
Mükremin sabah helkeyi eşeğe yükledi, ama eşek helkeyi değil, hayatın anlamını taşıyordu. Köy meydanında “Gördünüz mü benim eşeği?” diye bağırırken, herkes “Hangi eşek?” diye sordu. Çünkü köyde 47 eşek vardı, ama hiçbiri Mükremin’in eşeği kadar düşünceli bakmıyordu. Eşek kaybolduğunda, gökyüzü üç ton daha soldu. Mükremin, eşeğin gittiği yönü anlamak için eşek tırnağı falına baktı. Sonuç: “Eşek seni değil, sen eşeği arıyorsun.” O an Mükremin, eşeğin sadece bir hayvan değil, bir içsel yolculuk olduğunu fark etti.
🐾 2. Bölüm: Eşeğin İzinde
Mükremin, eşeğin izini sürerken köyün delisiyle, imamın keçisiyle ve muhtarın drone’uyla yolları kesişti. Drone, eşeğin son görüldüğü yeri gösterdi: Köyün arkasındaki “Düşünen Ardıç” ağacı. Eşek orada durmuş, göğe bakıyormuş. “Ne gördü bu eşek?” diye sordu Mükremin. Delinin cevabı netti: “Kendini.” O an Mükremin, eşeğin aslında bir metafor olduğunu düşündü. Ama sonra eşek anırdı. Metafor değilmiş. Gerçekmiş. Ama çok düşünen bir eşekti.
🧠 3. Bölüm: Eşeğin Felsefesi
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta