Saat sana ben var Müjgan,
Tik tak seslerinin gürültüsünde sessizliğin.
Daha çok var mı sen olmaya?
Akrebinin kıskacında!
Kovacak mısın beni, yel'kovanındaki ibreden.
Saniyeler asırlarım olurken, sen olmak ne zaman?
Sensiz geçen saniyelerimin asırlaşması kadar uzun sürer mi?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
O kadar uzaklaşıyorsun ki benden .., uzaklaştıkça daha çok yaklaşıyorsun ... Ben seni saatin karşısında bekliyorum... Biliyorum ki üçyüzaltmış derecelik bir daire gibi attığın her adım seni çıktığın noktaya getirecek...
Kaleminize., şiir yüreğinize sağlık sayın Sedat Emrem...
çok güzel bir şir okudum kalemibnizden kutlarım dadaşım
Dokunuyor işte, delikanlıca söylemek gerekirse dokunuyor bu şiirler,bu hüzünler, bu ayrılıklar... Hava yağmurlu hatta kar bile yağdı... Ve dokundu işte bu şehir bile bu yağmur bu sessizlik...
Nasıl güzel bir şiir böyle... şiirin kenarında oturup dinledim ...
kalemin daim yazsın...
Sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta