Bazı sözler vardır ki
dilin ucuna kadar gelir
lâkin kalp, Hakk'ın izni olmadan
açmaz o kapıyı.
Çünkü o söz değil,
bir mührün sırrıdır
vurulmuş bir hakikatin,
sessizliğe emanet izidir.
Ne göz görür onu
ne el tutabilir,
ne de akıl çözebilir.
O mühür,
ancak sükût eden bir gönülde
tecellî eder.
Ben nice kapılar araladım içimde,
her biri bir nefesle açıldı,
lâkin biri vardı ki
yalnızca sustuğumda
kendini gösterdi.
İşte orada,
bir mühür buldum:
Ne ismi vardı
ne harfi…
ama her secdede
beni aslıma çağırıyordu.
Zaman aktı,
sözler soldu,
yollar dağlara karıştı.
Ama o mühür
sabit kaldı:
Kalbimin derinliğinde
bir secde gibi duruyordu.
Ne taşıyabildim bir dosta,
ne silebildim özümden.
Zira bazı izler,
lâfla bozulur,
sükûtla kemâle erer.
Ve şimdi biliyorum:
Bu mühür, bir yük değil
bir sırdır, kabul olunmuş.
Gönlün Hakk’a
susarak attığı imzadır,
ezelde verilmiş
bir ahdin hatırlatmasıdır.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 8.8.2025 10:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!