Birbirlerinin kopyası doğduğum günden beri
Buluşmuşlar dengi dengine milletin huzurunda
Biri düşer biri çıkar, ardı ardına yıllardan beri
Sorulmaz açlığın tokluğun gelmez akıllarına.
Durmadan laf yarışı görürüm ekranlarda
Özenle sarılmış gazete kağıdında
Yarım ekmek domates yumurta
Çıkmıştı yola alaca karanlıkta
Dayandı erkenden kafes kapılarına
Başında bareti belinde palaska
SÖZÜMÜZ VAR
Sel olup akan göz yaşlarına
Oluk oluk akan kana
Selamsız sabahsız bayramlara
Boş cüzdanlara sözümüz var
Cumhuriyetimizin ilk vilayeti eiuuuu
STRES YAPMA
Sabah hapını içmeden evden çıkma
Tuzlu yeme şekerden uzak dur
Öğlen ikindi haplarını unutma
UZAR GİDER
Baslar film şeridi gibi
Takılmaz olduğu yerde
Aynı yer aynı mekan aynı bardak
Çayın tadı tuzu bile çıkmış izine
Susmak anlatır bazan
Susmak anlatır zaten
Bir eli şöyle havaya süzmek
Ömürleri sığdırır en kısa zamana
Ağrıların çekilmez olduğunda
Sustuk işte
Avuç içlerinde idik ellerimizin
Uçarken bir tıkla göklere birlikte
Bahara sayardık ayazı güneşi
Güle çevirmiştik koparırken
Akasya filizlerini çakır dikenleri
CUMHURİYETİMİZİN İLK VİLAYETİ EMEĞİN BAŞKENTİ KARAELMAS DİYARI ZONGULDAK'TAN HERKESE GÜNAYDIN
TAKIM ELBİSE SERÜVENİ
Çoğu evlilik gibi evliliğimizin ilk yıllarında kavgalı gürültü günler geçiriyorduk. İlk ev sahibim emekli madenci Karadeniz kökenli yaşlı bir çiftti. Tek erkek evlatları küçükken geçirdiği hastalık yüzünden kalıcı bur hasar kalmış akıl ve zekası normal bir şekilde
gelişmemişti. Bu yüzden iş güç bilmez annesinin tertemiz elbiseler giydirip, cebine harçlık da koyarak evden göndermesi ile başlayan serüven hava kararmadan eve gelmesi ile son bulurdu. Mehmet'i ve ailesini herkes tanıdığı için kimsenin ona zarar vermesi düşünülemezdi. Her Karadeniz ailesi gibi bizim ev sahibimizin hanımı da inek bakar yağ ve süt yoğurt satarak ev ekonomisine katkıda bulunurdu. Namazında niyazinda olan Fadime abla kendi halinde elinden geldiğince çevresine yardımcı olmaya çalışan sevilen bir hanımdı. Mahalleden birisi Osman abiye satın almak için süt yoğurt var mı diye sorduğunda kesinlikle hanımına sormadan cevap vermez Fadime abla ile konuşun bu işlere ben karışmam derdi.
Şöyle doğruldu hasta yatağından
Geçince karşısına sorduğum soruya
Cemile kızın oğlumuydun sen
Biliyormuş bizim oraları
Gidermiş eskiden
Amelesiydi durmuş ağamın
TANIRMIŞ BENİ
Şöyle doğruldu hasta yatağından
Geçince karşısına şifa dileklerimle
Yüreğinde sevgi gözlerinde ışıltı
Evet insana keşke seneler önceki durum hiç değişmeseydi olmasaydı şu teknoloji meknoloji dedirtecek dizeler tebrikler efendim
Allah böyle acılar göstermesin birdaha. Dmuyarlı yüreğinize sağlık