Her hayal demiştik ezelde
Her hayal bir rüyayla başlar
Taht ve tacı yitirilmiş sürgünler diyarında
Ne hayaller yitirilmiş, hem de ne rüyalar...
Bir çocuğun gözlerindeki cihana değişilmez düşler
As-ı mevzu, gayrı hakikat diye anılır olmuş
Merhamet yitirmiş kıymetini,
Adalet, hayallerinde boğulmuş kimsesiz yüreklerin
Yetime bir tebessüm çok görülmüş zamanla
Nice hayatlar parlamadan söner olmuş plajlarda
Gözyaşlarıyla yıkanmıştı ruhumuz
Hüzne alışkındı oysa
Yaprak dökmeye, kurumaya, budanmaya...
Bir damla suya hasretti gönül
Güneşten uzanıp da gelen ışığa
Şefkatle dokunup geçen rüzgara
Mürekkebi koyu bir kalem var elimde,
Kağıt katran...
Sokaklarda kaos, köşklerde düğün var.
Sapanlara sürülmüş hazineler,
Ateşe verilen ise bir ulu çınar...
Erbabına hayr ol ki cihan-ı mecnun
Terk-i diyara ruh-i azatsın
Ol ki servet-i cihandır hazinem
Serdar-ı pir olur gün ki şahsın.
Kudertine kabz ile kulub-i hanem
Her hayal demiştik ezelde,
Her hayal bir rüyayla başlar
Taht ve tacı yitirilmiş sürgünler diyarında
Ne hayaller yitirdik, hem de ne rüyalar...
Bir çocuğun gözlerinde cihana değişilmez düşler
Damarlar içerisinde çağlıyor bir slogan ve nefret,
Terörist kimliklerin dilinden kusmuk misali sufleler;
Kapalı duvarlar ardında yıkanmışçasına beyinler,
Sirayet eden hıyanet, her uzva yayılmış; illet!
Komünist sistemlerle sarılmış ve sarsılmış ruhlar,
Rüya-i müleffak aleminde, huzur ister kulub-i adem
Nesne-i cihan zahirinde, arza ırak durur kadem
Bir zehr-i hayal içinde kaybulurcasına bunca beden
Hayata esir düşmüş, hür değildir adem
Asl-ı hakikat zerk eder, ruh-u mizan alemine
İnan ki tüm diyaraların yorgunluğuna bedeldi,
Sadece tanımış olmak bile seni.
Ve hiç şüphe yok ki hepsinden de beterdi,
Bir yabancı gibi özlüyor olmak seni.
Buz gibi bir gece
Alevinden harlı kabuslar gibi
İkinci bir dalga bekler mi insan ?
Boğulup gideceği sulara sevdalanır mı hiç ?
Urganının ters düğümlerine bağlar mı hayallerini ?
Sevdalanır, bağlarmış bizim gibileri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!