Muhammet Çalık Şiirleri - Şair Muhammet ...

Körlüğün her türlüsüne inat seni gördüm
Sert kışların öfkesine rağmen sana erdim
Kaybolduğum yollardan çıkıp seni buldum
Hayat bozgunundan kaçıp seni sevdim
Bu kez zafer değil benimki
Bu kez gurur yok gözlerimde

Sevinçler düğümlene dursun içimde;
Hiç sönmedi yangının, sönmüyor..
Bir çift lal sesi düşlerimde,
Adımlarım, şehrin yüzünü arşınlıyor..

Yorgunum
Yaşamaktan yoruldum
Ne yapsam silemiyorum karanlığını yokluğunun
Ne yapsam
Ne yapsam
Uyumasam bu gün

Rüzgar eser, hava soğur, yapraklar çürür
Sonbahara teslim olur yeni şehirler
Dilinde söylemediğin paslı bir özür
Kalbinde eskimiş köhne yeminler
Ki
Duyulan en masum yeminsin sen

Hüznümü
Mevsimlere dil döken
ağaçlara asıyorum..
Sevdiğin şarkıları kazıyorum sokaklarına
kentin..
Unutulan ne kadar şiir varsa

Kimseler ölüyor etrafımda.
Yeni tanıştığım
Veya önceden tanıdığım kimseler..
Bir bir parçalanıyor günlerim..
Günlerim,bir bir arenalarda.
Ardımdan el sallıyor koyunlar,

Sade bir törenle veda ediyorum yaşamaya..
Ne bir ağıt, ne bir damla göz yaşı..
Gidiyorum yüreğinin odalarından..
Gerek yok artık
Mutlu günleri düşünüp ağlamaya..
Ne bir mendil ne kalpte sızı

Bu gün son kez on ikiyi vurdu saatler..
Son kez ezan sesi değdi kulaklarıma..
Namazda gözüm yok ama
Nedendir kulaklarım hala ezanda..

Kana bulanmış yortuların sonunda

Işığa hasret gitti küskün çocuklar
Son sözü söylemeden, soğuk ve yalın
Ardında kanattığın bütün oyunlar
Kucağına dört mevsim kış bıraktığın
Işığa hasret gitti küskün çocuklar

Ofelya
Sana doğduğunu bir çocuğun
Ellerime kanlı derisinin değdiğini
İlk senin ismini söylediğini çocuğun
Ve
Ağladıkça ciğerimi erittiğini,