Alamıyorum gözlerinden sımsıkı tuttuğun o gerçeği
Yavaşlayan bir kalp atışım var, anımsatıyor serçeyi
Şuurum seni gördüğümden beri iyi, lakin bende değil
Ellerim uzak duruyor, kaldırmamak için aşk denen perdeyi
Canlanmıyor kalbim ve inatla beni bitiren o sonbaharı bekledim
İsteksizce çarpan kalbime nefes alıp vermedim
Hayallendim, bugün gündüzü geceyle geçebilmek için çok dua ettim
Ardından, sen hayalimi yansıtan on kapağı bir anda içime çektim
Dert tarlama derman olasın diye bir tutam da sen ektim
Dert denizinin ortasındayım, duygularım var yüzme bilmez
İntihar vadisi olsan yine sende durur bu duygu, mutluyum sebebi bilinmez
Lakin, insanlar mutsuzluğum için ardımdan kuyu kazarlar, hiçbiri yüzüme bilmez
Ama yıkılmadım yıkamazlar, düşmedim düşüremezler, o kuyular dipsiz
Ne de olsa Rabbımın izniyle güneş hep tepede olacak, yani mutluyuz biz
Demindeyim gözlerinin, göz bebeklerin yansıtıyor Güneş’i
O kadar tatlı gülümsüyor ki, beni ayakta tutuyor sönmeyişi
Gün olacak yıllar geçecek lakin kutlanmayacak dönmeyişin
Unutmayacaksın, hapis olacağım ve yok edecek görmeyişin
Mehtap sırt dönecek gündüze, beni var edecek gömmeyişin
Senin kokunla çıkıyorum gök kuşağına
Ben yıllardır sana hasretim, gök şana
Unutmak her şey kadar kolay değildir
Rüyamda sana koşuyorum, bana doğru koşsana
Her şeyimi kaybettim,
Eziliyor duygularım kalbimde, gözlerinden düşercesine
Lakin her günün güneş gibi umudu varken, kalbinin düşüncesi ne
Anlamıyorum, varımı yoğumu armağan ettim, sen adlı bir aşkın düşüncesine
Eylül, soğuk rüzgarlarla geldi fakat kalbi ısıtan güneş değil sendin
Yalnızlığımı yere serdim, aklında tek bir duygu kalmasını isterdim
Lale bahçelerinde bir anda hislendim, sensizlik çukuruna düştüm ve ellerim pislendi
Ürperdim, yokluğunu düşünürken düşünmek dahi öldürüyorsa kalbi emin ol ki bizdendir
Lanet etmedim tek bir gece sevdiğim yanımda olsun diye mehtaba seslendim
Ezberimi bozmak için gözlerin doğru seçim
Ne kadar uzakta olsak sonbahara yakınım, sen beni bir an olsun aklından geçir
Eylülün başlangıcıyla kapımı çaldı aşk, güneşten saçlarını geçip
Sen baharım ol yeter bana, ilk ve son bahar sağda sade bir geçit
Tükeniyor nefesim de sol tarafta özledim ben, özledim
Elim varmıyor, resmine bakıp yazamıyorum
Ruhum kokunla buluşur, kışa mı yoksa yaza mı yolum
Andırıyor tebessümün, inceden yağan bir yağmuru
Yağmurdan sonra buğulu yolum, yüzemiyorum, gönül okyanusunda boğuluyorum
Değişen fiziki yapım, ses tellerim aynı
Aşkı azad eden ben değilim, cümle sonlarındaki kaygım
Eğer aşktan yanmak istiyorsan gel buyur
Başlıyor içimdeki o söndürülemez yangın
Her şeyi alıp götürdün benliğim yok oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!