Sigaramın dumanı eşlik ediyor senle kaybolan düşüncelerimin buğusuna
Uğrunda bir can taşıyorum, seninle gelmeyeceğini bildiğim yarınlara
Lakin temennidir, vücuduma soktuğum her bir maddenin kastı var yarım yaralara
Tükensin nefesim tükenirken gelirsin de belki can katarsın bitik canıma
Ahh şu gittiğinden beridir kurak kalan gözlerimin topraklarına
Neyim varsa gömdüm de yeşermiyor, takatim kalmadı artık sarıldım dumana son bir nefes
Ellerim gözlerim bir de kirpiklerim
Yalvarırcasına sana bakıyorum fakat doğru değil gitmediğin
Lüzum yoktu fazladan kelimelere kalbime yeterliydi kalbin
Üzüntülere karşı koyabilirim tuttuğu sürece ellerimi ellerin
Latife yapmıyorduk sana helâlim derken ben ve kalbim
Aynı gökyüzünü paylaşan gözlerime gel de sor aşkı
Şiirlerimde senden bahsederken bir anda taştım
İnan gökyüzündeki yıldızlardan çok sana alıştım
Kanlı kalemi bir anda elime tutuşturan kalbime attığın taştı
Aştım sen yolumdaki tüm engelleri bu yüzden
Rabbe dualarımda sunduğum kalbe değen aşksın
Aldım yine tekrardan kokunu yıllarca yazdım da hayaline dokunup
Lafla değil, gerçekten kavruldum bu aşkın hakikatini sende bulup
Melekler gülümsüyor çehrende, dayanamayıp eşlik ettim geçmişimi unutup
İmtihanım sen ol yeter ki, kabullenirim yıllardır göremediğim umudu
Lambasını kalbimin yıllar önce söndürdüğümden gözaltlarımı sarmış karanlık bulut
Aydınlatma vakti geldi kalbimi, utanma sus, sadece gözlerinle gözlerime dokun
Aylardan kasım, ayazın ortasında senin için parmaklarımı kırdım
Nüksediyor kalbimin derinliklerine sen dolu tek bir kıvılcım
Gerginliğimin sebebi yokluğunda kalbe takılan sensizlik tacı
Elbet sensizliğimle batan güneş bir gün seninle yeniden doğacaktır
Lambalarını söndürdüğüm göz altlarım bir gün sen ışığıyla tekrardan mutluluk dolacaktır
İstifasını istemedi hiç bir zaman kalbim kalbinden, sen kalbimin ebediyeti olacaksın
Bulutların üzerinde seni ararken bulduğum tahtın
Ay yıldızlara küsünce karardı birden bahtım
Tutmadım ellerinden günahtır diye o gavat öpüyor mu dudaklarını
Unutma, eminim ki bir gün durduracaktır kalbini yaktığın bu günahın
Mor renk, giderek yakışmaya başlıyor göz altlarıma
Ellerim tutmaz oluyor yavaş yavaş, bakmayın siz şu an yazdıklarıma
Hücrelerim grev yaparcasına hapis olmuş yok olmayan dumana
Merakımdan soruyorum, bana söylediklerini söyleyebildin mi o yanında durana
Elbet senin de hayallerin yıkılır, çünkü Rabbim vururmuş seven kalbi durdurana
Tükenene kadar nefesim yazabildiğimce yazacağım ve anlatacağım seni benden alanlara
Merak etmiyorum desem de, aklım kalbim ve gözlerim seninle
İsabetsiz kalp atışlarımın sana yönelik olmasından fazlasıyla sevinme
Senin de, sonbahardan sararmış yapraklar aklının bir köşesine düşünce
Serinle, hayatında yokum artık, fakat terk etmiyor beynimi senle olan düşüncem
Pişman mıyım? Hayır, sadece fazlasıyla senindim
İçimdeki derdi yıllar önce kirlettim, aşk denilen üç harfi
Sonsuzluğa seninle def ettim, gözlerinin kahvesini her zamanki gibi fazlasıyla özledim
Mağlum olan sonuç bu, Azrail yolunu hiç bu kadar gözledim mi
Anladın mı beni, sen benim kadar özledin mi
İçtiğim her hapta çektiğim her nefeste adını kalbimle ezberledim
Lanet olsun hayat, o varken her gün sıkıysa ez beni derdim ve evet ezdin
Gökyüzünde tek bir bulut kalmamıştı, seni gözlerimden daha atmamıştım
Özlemimin arasından senle olan hayallerimi dağıtmamıştım
Karanlığa kanat çırpan bir güvercinin yanlış olan yol atlası
Haritalardan daha da kırışık şu an yüzümün sol noktası
Anılarla dertleşirken içtiğim bir sigaranın son nefesle ciğerlerimi dağıtması
Nefret ediyorum ilkbahardan, seni bana bir kez daha hatırlatmasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!