Ne güzel de doğuyor sen aklıma gelince
Uğruna herşeyi göze alacak gibiyim kalbimi delince
Rabbime her gece dua ediyorum elimde ıslak bir mendille
İtiraf etmek zor değil de haydi kalbim artık gel dile
Yalvarıyorum yıldızlara seni anlatsınlar diye her gece
Elim varmıyor sensizliğe biz ayrılamayız ayırmaya çalışsa da her gece
Mecnun kadar olmasam da duygularım var benim
Elimden alma sakın sana beslediğim aşk yaşatıyor beni
Lakin yine yalnızım son dava sürecim
İtiraf etmem için baskı kuruyor bana kalbim
Sen kokuyor yolum bırakma beni her an ölebilirim
Güneşimle yarışamaz hiçbir gece, ne mehtap ne de gökyüzüne ait tek bir yıldız
İlkbaharın hayaliyle yaşıyorum o göz bebeklerinin derinliklerinde yalnız
Zaman, çizgisini aşıp sarılsa da bana hiç farketmez, o senin yanında şanssız
Ekimin yirmi beşi bugün, hayallerim senle buldu güneşi, kabuslarımsa bahtsız
Masmavi gökyüzünün sembolüyse gözlerin, karanlık bu gece rüyalarımda batsın...
İçime çektiğim bir fırtlık sigara dumanında sen varsın
Rüyalarıma gelip hiç çıkmıyorsun ya sen yarsın
Ellerimle tuttuğum bu kalemi yazdıran kalbe gelen ilhamsın
Meleklerin yanında yoksan yine de emin ol kalbimde varsın
Sonsuzum olarak hayal ettim seni rüyalarımdan kaçmadan önce
Fani kalbimle seni seviyorum
Aramasam da yanımda olsan da seni çok özlüyorum
Tükenen nefesimle her şeyi itiraf ediyorum
Meleklerin en güzeli kalbimde biliyorum
Artık sana son kez diyorum seni çok ama çok seviyorum
Masmavi gökyüzünün altında saçlarıma düşer beyaz bulutlar
Aşkı sağdan alıp sol tarafa koyunca, yeşerdi sen kokulu umutlar
Halim yok seni unutmaya, sonbahar yaklaştı sıkıysa sen beni unut lan
Morarmaya yüz tuttu ellerim, seni her satıra kalbimin kanlarıyla kazımaktan
Umutla, bekliyorum dönmeni ve sen kokulu bir ilkbaharın özlemi
Tükenirken nefesim kılan gözlerin aklımda, adına denk gelen kelime umut lan
Mutluydum seninle unutamam geçmişi
Ellerin elindesin unut tamam geçmişi
Hayallerim vardı senle tozpembe rüyalarda
Masallarsa bitince tozu kalırmış hülyalarda
En temiz duygularım sanadır senle doğdu güneşim
Tüm hayalleri o güneşle gömdüm olacaksın diye bir gün eşim
Elvedanla başlayan kabuslarıma bir bak
Geberiyorum şuanda inan çok zor sensiz yaşamak
Ellerimle söktüğüm kalbi bilir misin ne demektir sensiz diye atmak
Başımda bir ağrı lan yine sensizim hayatta
Elim titriyor be aşkım jileti vurdukça koluma
Canlanır ilkbaharda inan sonbaharda ölen şu doğa
Aynı ilkbahar gibisin canlandırdı bu kalbi daha ilk duan
Ne akıl vardı bende ne de ruh sağlığım döndü hepsi sen gelince bana
Kalbimin kullanma kılavuzu olsa dahi eminim ki sıkılırdın
Istırabı çekmezdim eğer sebep sen olmasaydın
Asmak istedim bugün de kendimi çıkmadığın kalp atışlarımda
Yüzün var mı hala çünkü yüzüm yok senin o kirlenmiş namusuna bakmaya
Son bir sigara misali ateşim sen olup başla kalbi yakmaya
Ellerim varmıyor sensizliği bir bardağa koyup sonra da yudumlamaya
Lanet okumak istemesemde yine de akıyor gözbebeklerimden aşağıya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!