Kelime haznem pek mahir değildir
Nur yüzüne sıfat yakıştırmaya
Bu şiirler henüz ahir değildir
Devam edeceğim seni yazmaya
Ellerini tutmak nasip olmadı
İçimi kemiren dert fısıltısı
Gözümü yaşlarla doldurur birden
Ne zaman geçer bu can sıkıntısı
Üstündür her türlü kara sihirden
Çöker üzerine birden gökyüzü
Sıcak olur Çukurova akşamı
Maraş Antep elinden bir yel eser
Mazlum zalim karşısında kıyamı
Çukurova adamından ezberler
Elem çile korku vermez bizlere
Hoşgeldin yüreğimin rahmetli toprağına
Can geldi gülüşünle dalıma yaprağıma
Gelişinle getirdin hayatıma hoşluğu
Gelişinle doldurdun kalbimdeki boşluğu
Duygularım sermayem şiirlerim hasadım
Adım şairdir benim şiir ise soyadım
Bir sancı olur ilham hiç göstermez yüzünü
Kançanağı gözlerim unutur gökyüzünü
İlkbaharda bir olur sonbaharda bir bazen
İmkansız sevdalar mevsimindeyim
Kalan son umut da gül gibi soldu
Daha devr-i zulmün ilk demindeyim
Acı denen mefhum önümde yoldu
Ruhumdaki acı alnıma yansır
İnsan yorulurken güçlenir mi hiç
Her yürekte milli tasa barınmaz
Aptal aptallıkla suçlanır mı hiç
Lafla sözle kirli yürek arınmaz
Bu öyle bir sevda yormaz yüceltir
Sen çıkardın bu taştan heykel
Yetiş boğmakta beni bu sel
Şahdamarımı koparan yel
Esecek seni görene dek
Sen varsın diye doğdu güneş
Bugün benim bayramım seni rüyamda gördüm
Ben elimle başıma sevda çorabı ördüm
Hüzün neşe birdi bu gece kavruldum yandım
Uzun yıllar sonra ilk defa mutlu uyandım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!