Ay kücülünce
Müebbetine düstügü,
Karanligin zifirzindaninda büyüdügü siyah nevresimin
Kendi üryan topragindan hayal perdesi süsleyerek geceleyen dünyanin
Inanma sen öyle kimsiz kimsesiz hayal ve düslere …
Ne terzisi vardi ne atlas dikip söken makas
Bir ev bir bahce bir bag akan suyun arkinda dönen cikrigin
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta