3.12.1994 İzmir/Konak
Günaydın sütlü ekmek
Bana düşüyor herhalde süslemek
Teninin, tininin podösüetliğini tasvir etmek.
Mahremimde; her nefesin süt buharı,
İnsan muhtelifinde bu, yalnız sana ait olmalı.
Henüz göremediğim kim bilir nelerin var...
img src='http://img190.imageshack.us/img190/497/araf179.jpg'
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Devamını Oku
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
"Sütlü ekmek..."
Pişirsin anamız,
Doğra ekmeği o süte,
Çal kaşığı!
Süslemek mi?
Karşında sevdiğin varsa zaten "süslenmiştir",
Yeterince...
Kimin kızı olduğu önemli mi,
bilmiyorum...
"Aşk" adına ise davet, "sütlü ekmeğe..."
Öğretmeye,
Öğretmen olmaya gerek yok bence...
Aşk, öğrenilmez sanırım...
Tebrikler Genç Şair..
"Kafiye/benzeşme" çabası yerindeydi,
Başarılıydı bana göre...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta