3.12.1994 İzmir/Konak
Günaydın sütlü ekmek
Bana düşüyor herhalde süslemek
Teninin, tininin podösüetliğini tasvir etmek.
Mahremimde; her nefesin süt buharı,
İnsan muhtelifinde bu, yalnız sana ait olmalı.
Henüz göremediğim kim bilir nelerin var...
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
"Sütlü ekmek..."
Pişirsin anamız,
Doğra ekmeği o süte,
Çal kaşığı!
Süslemek mi?
Karşında sevdiğin varsa zaten "süslenmiştir",
Yeterince...
Kimin kızı olduğu önemli mi,
bilmiyorum...
"Aşk" adına ise davet, "sütlü ekmeğe..."
Öğretmeye,
Öğretmen olmaya gerek yok bence...
Aşk, öğrenilmez sanırım...
Tebrikler Genç Şair..
"Kafiye/benzeşme" çabası yerindeydi,
Başarılıydı bana göre...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta