Müddet Bakay Şiirleri - Şair Müddet Bakay

DİLE KOLAY KIRK YILI GEÇİRMİŞSİN
HİÇBİR ŞEY ÖĞRENMEMİŞSİN
KALAN ÖMRÜN BİR BU KADAR YOK BELKİ
EKTİKLERİNİ BİÇEMEMİŞSİN

ARTIK YENİDEN BAŞLAMALI

Bu adam sende kendini buldu
Yanyana iken hasret kokanım
Buram buram hasretini kokladım
Hasreti içime çektim yaşadım

Kalan ömrümü sana adadım

DOĞARSIN BİLMEDİĞİN BİR DÜNYA'YA
YAVAŞ YAVAŞ TANIRSIN
ACI TATLI ÇOK ŞEY YAŞARSIN
DÜNYANI TANIDIĞINI SANIRSIN
DARBEYİ YEDİĞİNDE TANIMADIĞINI ANLARSIN

CEBİMDE METELİK YOK
GÖNLÜM ZENGİN BE KARDEŞ
ÖMRÜMDE İHANET ÇOK
KALBİM DİNGİN BE KARDEŞ
BANA YAPILAN YANLIŞ ÇOK
VİCDAN SONSUZ BE KARDEŞ

Bitişler

Her cümle bir harfle başlar noktayla biter
Hayat doğumla başlar ölümle biter
Ne nokta bir sondur ne ölüm
Ölümden sonra toprakta çiçekler biter.

Ne sevgi ne aşk ne de saygıymış
İnsanı mutlu eden DEĞERmiş meğer
Karşımdaki suret insan olsa da
İçindeki kanatsız melekmiş meğer

Bakışı gülüşü dünyalar eder

Yaştan mı yaşanmışlıklardan mı
Eski ben değilim artık
Eski bene sözlerim
Şimdiki bene öğütlerim var
Sözlerin önemi kalmadı hepsi geçmişte kaldı
Öğütler var icinde gelecek saklı

KALBİM AKMIŞ YÜREĞİNE
NE SEN BİLDİN NE DE ELLER
SEVDAM OLMUŞ ALEV ALEV
NE SEN YANDIN NE DE ELLER
ÖMÜR GEÇTİ GİDİYOR KAVUŞSUN ELLER
GÖNÜL BAHÇEMDE AÇILSI GÜLLER

CANDAN ÖTE BİR CAN VARMIŞ
KÜÇÜK YÜREĞİNE DÜNYALAR SIĞARMIŞ
GÖZLERİNE BAKINCA HUZUR DOLARMIŞ
BABA DİYEN BU İLHAMIN ADI EVLATMIŞ

SARILIR YORGUNLUĞUNU ALIR

EY YAR...

KALBİMİN TEK ÖZÜSÜN
GÜL BAHÇEMİN NADİDE GÜLÜSÜN
BU ŞEHRİN KAÇINCI YÜZÜSÜN
AMA ARTIK BEİN İÇİN ÖLÜSÜN.