Müddet Bakay Şiirleri - Şair Müddet Bakay

MISRALARA DÖKÜYORUM İÇİMDEKİLERİ
GÜN GELİR ANLAYAN OLUR ELBET BENİ
BİLMESİNLER YAŞARKEN HİÇ KIYMETİMİ
ÖLDÜĞÜMDE YAŞATSINLAR SENDEKİ BENİ

SEN BENİM EN YAKIN DOSTUMDUN HANİ

Bir göz yaşın dünyada savaş başlatır
Gülüşün aklımı başımdan alır
Öyle bir Sevda ki Mecnun kıskanır
Leyla kendi sevdasından utanır

Varlığı ömrüme ömür katanım

Sözler mi doğru yoksa gözler mi
Gizler mi önemli yoksa özler mi
Sözlerine güvendim
Gözlerine kandım
Gizlerini yok saydım
Özüne daldım

Seni anlatmaya kelimeler yetmez
Şairin diliyle anlatsam bitmez
Mısralar birbir dökülür dilden
Şiiri yazdıran ilhamım senden

İlhamsız şair; bir ruhsuz beden

Sensiz olduğum anlarda bile
Yanında iken sana olan özlemimle
Bitmeyen o güzel sevmelerimle
Bundan sonra kalan ömrümle
Seninleyim

ŞİİRMİŞ KALEMİN EN GÜZEL DİLİ
ŞİİRMİŞ ŞAİRİN EN TATLI DİLİ
SATIRLAR ANLATIR BENDEKİ BENİ
KALEMLER ŞİİRLER SUSMASIN GAYRI

MISRALAR KITALAR AKIP GİDİYOR

Kırk yılda bir denir ya hani
Öyle geldin hayatıma
Şans bir kere gülermiş insana
Son şansım sen çıktın karşıma

Geçmiş kırk yılı unutturdun

Varlığın

Kim kime bu kadar gönül verir ki
Varlığı yeter deyip öyle sever ki
Dert çile keder gelse neyler ki
Sevdan içimde bana yeter ki

Denizin suları kayalara vurdukça
Derin bir sessizlikte boguluyorum
Dalgalanıyorum coşuyorum sonra tekrar duruluyorum
Herkesten her şeyden uzaklaşıyorum kendimden bile
Uzaklaştıkça yalnızlaşıyor
Yalnız kaldıkça rahatlıyorum

Gözünden Irak belki ama
Gönülden çıkmadın ki
Yürek hasretinle dolup taşar
Sen Özlem nedir bilmedin ki
Çağırırım duymazsın
Gel dedim sen gelmedin ki