Mucurlu Kemal Özdemir Şiirleri - Şair Mu ...

Korkma oğlum
Biraz arkada dedenler geliyor
Yol boyu ağaçlık
Bir kuş uçuyor aniden
On yaşlarımdayım
Akşamın karanlığı çökmüş

Kendi gerçeğim,
Kendi hapishanemde yaşıyor.
Bazen kaçıyorum,
Yaralı yüreğim özgürleşiyor.
Yalanlarım, inkar ettiklerim,
Unutmak istediklerim;

sen gittiğini sanıyorsun sevgili,
gel de sen onu yüreğime sor,
neler anlatırdı, yastığımın olsaydı dili,
sensiz de yaşarım ama, orada biraz dur.

silindi mi sanıyorsun kulağımdaki sesin,

Ne arar ne sorarsın,
Ne kafanı yorarsın,
Hergün fındık kırarsın,
Seninki beleş hayat.

Cepte yoktur sorunun,

Hükümetin açılımı ortamı geriyor,
Emperyalizmin ekmeğine yağ sürüyor,
Laf ebeliği, söz dalaşı bildikleri,
Bir şair Bu Vatan Kimin diye soruyor.

Bütün kurumlara inanılmaz baskılar,

Neyleyim sessiz sabahları,
Sensiz aynalara bakamıyorum.
Dünyanın derdi omuzlarımda,
Hayatın yükünü çekemiyorum.

Gözlerimde hüzün bulutları,

Yıl 1973
Ondokuz aralıkta çıktım yola,
Gerek yoktu valize, bavula,
Annem ve dayım savuşturdu,
Sisli bir gündü yapış, yapıştı.
Anamın ağlamaktan gözleri şişti.

Aşk helyum balon gibi,
Bıraksan kaçar gider,
Bembeyaz bulut gibi,
Rüzgarla uçar gider.

Yıldızlara savrulur,

Ey aşk dolu yüreğim,
Sevdiğin karşında duruyor.
Dik tutamazsın başını,
Ya yok ol,
Ya da eğil,
Aşk sevenin içindedir,

Bir yol görüyorum,
Gözlerinin derinliklerinde.
Bir dünya buluyorum,
Anlatayım bir dinle.
Uykuya dalınca bedenlerimiz,
Buluşuyor ruh ikizlerimiz.