Almışsın Kitabı göğsüne,
Sanki emziriyorsun.
Okumuyorsun iki satır,
Gönlünü gezdiriyorsun.
Daha yolun başındasın,
Saçları çiğdem sarısı
Gözleri gece karası
Sandım ki aşkın perisi
Nur'a çevirdi geceyi.
Selvilere benzer boyu
Pedikür yaptırdım ayaklarıma,
Çarıklarım asılıdır duvarda,
Ne soruyon pazen fistanımı ya,
Beğenemedin mi şeherli gızı,
Başıma suyu anam döküyodu,
Ben insanım ey dost, taş değil,
Derdini dert etmezsem yuh bana.
Gözlerindeki acıyı görürsem,
Kanar yüreğim eyvah bana.
Bu dünyanın defteri dürüle,
Bir dostum var biliyormusun?
Ona, seni anlatabildiğim.
Seni ne kadar çok sevdiğimi,
Sensiz yaşayamadığımı söylediğim.
Yorgunum seni özlemekten,
Sabah güneşim sen ol, ısıt beni.
Bozkırın boynu bükük mor gülüyüm,
Sevgimle doldurayım aç kalbini,
Dostumsan gel, düşmana sürgülüyüm.
Dünya yalan olsa da ben gerçeğim,
Ellerin ellerimde buz gibisin
Bakışlarından belli sevgisizsin
Işıl ışıl dünyalar güzelisin ama
Sıcaklığı olmayan ateş böceğisin.
Erkekleri uçarmış bu böceklerin
Sessizce yağan karlar,
Sanki yüreğime düşüyor.
İflah olmaz hüzünlerdeyim,
Her kar tanesiyle içim üşüyor.
Duygularımın kölesi olmuşum,
Karanlıklar içinde yaşıyorum.
Nice baharlar geldi, geçti,
Çiçeksiz dallarda hüzünler gördüm.
Nice umutlar savrulup uçtu,
Boş hayallere aklımı yordum.
Kırık kalbime teselliler ararken,
Gel desem gelirmi dostum,
Yollar kardan geçilmezken,
Yıllar yordu, yorgun düştüm,
Kalbim kırık, hayat çileyken.
Gönül, dağlardan kar ister,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!