Bir nehir akar yatağından usulca
Kollarından kayıp uzaklaşırım
Düşerim sonsuz maviliklere
Gökyüzü veya okyanus gibi
Seven insanın toprakla işi olmaz
Sevdiğim adamın göğsüne gömseler beni
Ölür müyüm hiç
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta