Bir nehir akar yatağından usulca
Kollarından kayıp uzaklaşırım
Düşerim sonsuz maviliklere
Gökyüzü veya okyanus gibi
Seven insanın toprakla işi olmaz
Sevdiğim adamın göğsüne gömseler beni
Ölür müyüm hiç
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta