İnsanım, ne alır senden bu fani dünya?
Toprağa düşerken her nefes, son bir rüya.
Suretin solar, Azrail inse gökten;
Canından başka ne kalır, bu telaşlı öyküden?
Yara sızlar, ok değmiş gibi derinden
Maçka'nın yamaçlarında on beşli bir bahar bir can,
Gözlerinde vatan aşkı, yüreğinde coşkun bir kan.
Bir haberle koştu Eren; dağların yoluna düştü,
Karanlık pusuya rağmen, kahramanca iz düştü.
Hayat bir tuvaldir, renktir desen desen
Her fırça darbesi bilemezsin nereden.
Bazen aydınlık, bazen gölgeler içinde
Bazen olmaz ne desen, her şey gönlünce.
Toprağın nidası yükselir şafakta,
Bir damla su parlar, göklerin tahtında.
Yeşilin duası süzülür sessizce,
Türk’ün yüreği döner asıl gerçeğe.
Turandır üç kıta da üç hilali ulu ırmak gibi uçsuz bucaksız çağlayan
Us gerekli er ve hatun boylarına destanlaşan tarihi anlayan
Rahvan kalk ayağa dursun bu fetret, Turan ülküsü yürekte çağan
Ant içmeli Turan yoldaşlık üzerine yoksa esarettir zalim güçlere emân
Nâra atarız er meydanında diyecekler gelen Turân, hayrıkacaklar aman aman
Çınlasın nal sesleri, titresin yerin kara taşı,
Kutlu dağlardan aksın, çağlayan Turan savaşı.
Bozkurtlar ulusun, yankılansın dağda taşı,
Birleşsin budunlar, tek yürek, tek Turan başı.
Yüce Tanrı Dağları'ndan bir nida gelir, derinden,
Duyulur bu ses bozkırlardan, Hazar’ın kıyısından.
Uygur’dan Anadolu’ya, Türkistan’dan Turan’a,
Tek bir yürek atar, tek bir ruh can bulur, yeniden.
Diril, ey ilim; diril, ey Türk bodun han
Söz verip sözünü tutan er, insana can katan şan.
Gökte kut, yerde töre; yürekte yemin ve iman
Atlan, atların nefesiyle uyan, uyan!
Göklerde yıldızlar fısıldar geceye
Yapay zeka düşleri bilimle biçer,
Türkiye şafakta kartal gibi yükselir,
Bozkırda çelik kubbe özgürlük seçer.
Kenardayım, parmak ucumda asılı kırılgan zaman,
Hayatla ölümün o incecik, bulanık sınırında lahza'i zaman
Bir gamzelik hafif rüzgâr yetecek, ha itti ha itecek, eyvah aman,
Bakışların infaz hükmü, dudakların mühürlü bir ferman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!