şimdi senin kadar hiç kimse iyi çıkamaz yokuşları
dağ doruklarının dört mevsim kokusunu,
tütmez kimse senin kadar..
ayın tebessümünü,
yıldızın ışımasını,
yetimin ağlayışını,
hiç kimse resmedemez senin kadar iyi
rotatiflerin dişlerinde yüreğine.
seni anlamaz yiğitliğin elmacık kemiğinde damlamayan gözyaşı
merhametin puslu aydınlığına bulanmayan,
üstü kan ter içinde savaşmak kokmayan,
anlamaz,
anlamaz seni.
artık açıktır;
sayısız ülkelerin, uçsuz bucaksız sınırları ayaklarına..
senin adın direnmek,
senin adın sabır, sevinç, umut
ve yüklenmek bin ülküyü..
başlamıştır mücadelen,
başlamıştır acının diş çürüten ekşiliği
ve ağzına tattır
çirkef zulmün yenilmişliği
sana yetmez mi el, ayak?
sana yetmez mi dört parmak azim?
sana yetmez mi Allah yüklü bir göğsün yaşlanmaz gençliği...
04.03.2012
Erdal TaşköprüKayıt Tarihi : 19.5.2012 15:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!