Muammer Çakır Şiirleri - Şair Muammer Çakır

Paslı demir parçası bir hayvanın geminde
Kaybolup eriyelim muhabbetin deminde

Islak toprak kokusu etrafına yayıldı
Yeryüzünden göçen ruh gökyüzünde ayıldı..

Her yanım çamur oldu diye üzülürsün.
Zaten mayan çamurdan az suda çözülürsün.
13/07/2015

Kasabın tezgahında okka kemik dirhem et
Kan revan yumağında örülü medeniyet.

Aşkı gönülde bulan kanatlılar sürünür
Vuslatı bilmeyene menzil uzak görünür.

Bir muammadır insan can içinden can çıkar
İkilik fıtratında bir bakarsın can çıkar

Her gün kapımızda ödediğimiz diyet
Hissiyatı kaybolmuş yürüyen bir iskelet
Yanlış mı anlatıldı biz mi yanlış anladık
Püsküllü belamızdır muasır medeniyet.

Hak yoluna cihadda gelecek ise mihman
Hoş gelsin sefa gelsin yırtılıversin bu zar
Birden saçılınca nar tane tane dağılır
Nasibine düşse nar,narda nur var nurda nar
Siyahlara bürünmüş hazan dolu gönüle
Cefayla gelsin sürur yol göstersin mihmandar

Hakli iken haksizsan konugun olsun nefret
Yap gonulde yerini baki kalsin muhabbet

Nefesi kesiverir yılandan akan zehir
Ya da nefeslendirir zehirdeki panzehir
30/07/2015